Tes zo geestig voor oes te zin – in balans zijn

Een balans staat omschreven als: een toestand van rust en harmonie. Mijn balans in evenwicht hebben, is voor mij inderdaad rust vinden en rust ervaren. Voor mijn eindwerk van mijn opleiding tot ervaringswerker maakte ik een echte balans. Een in hout gemaakte evenwichtsbalk waarmee de cliënt letterlijk kan ervaren welke aspecten bijdragen tot in evenwicht staan in zijn relaties, voornamelijk de professionele relatie met zijn therapeut. Ik moet toegeven dat ik deze balans al vaker voor mezelf heb gebruikt.

Een balans opmaken, kan op vele vlakken. Een balans in je relaties, je work-life balance... Voor mij is het meest essentieel een balans in mijn voelen te vinden. Wanneer ik te weinig tijd neem om voeling te krijgen met mijn binnenkant, ga ik voorbij mijn grens. Voeling krijgen met mijn binnenkant is voor mij de primordiale stap voor ik de balans op andere vlakken kan opmaken.

'Weet je, Cathy', zei ik afgelopen weekend, 'het is ok zoals mijn leven is nu.' Dit is voor mij de definitie van in balans zijn. Ik heb mijn voelen op orde. Klinkt voor sommigen misschien arrogant, maar het is voor mij echt zoals het is.

Tot 8 jaar geleden raasde ik door het leven, zoals ik al mijn hele leven gewend was. Even halt houden om te voelen, kende ik niet. Wat moest je dan voelen, hoe kon ik überhaupt voelen? Doorheen therapie leerde ik beetje bij beetje voelen. Eerst was er weerstand, dan was er leegte, om stapsgewijs met een meer open blik naar binnen te leren kijken.

Het is me gelukt om een balans te vinden in 'ik voel' en ik word niet 'overspoeld'. Om een balans te vinden in 'ik geef' en 'ik krijg terug'. Soms wankel ik, dan moet ik echt stilstaan, inwaards keren, gewaarzijn en voelen.

Enkele weken geleden startte ik 1 van mijn groepssessies naar goede gewoonte met een ademhalings- en aansluitend een visualisatie-oefening met hierin de kernvraag waarrond we de sessie daarna opbouwen. Eerst even je ogen sluiten, naar binnen gaan en opmerken hoe je ademt, is een goeie manier om 'in te checken bij jezelf', zoals mijn collega Maayke vorige week zo mooi zei.

Je bewust worden van hoe je ademt, helpt op een eenvoudige manier om iets meer balans te vinden, de letterlijk lijfelijke balans tussen gas geven en remmen, in- en uitademen. Ik vroeg aan de groepsleden zich de persoon voor de geest te halen die hen uit evenwicht brengt en deze ook zo levendig mogelijk met al hun zintuigen hier en nu even uit te nodigen in de ruimte. En blijven ademen, uiteraard! Daarna nodigde ik hen uit iemand in de ruimte te brengen die hen in balans houdt. Al deze indrukken gaven we daarna samen vorm in een opstelling met stoelen en 2 uitverkoren groepsleden als representant van de balansbrenger en de balansverstoorder.

Het is deugddoend te merken hoeveel mensen me in balans houden. En er zijn er jammer genoeg ook die me uit evenwicht kunnen halen. Wanneer ik opnieuw voorbij mijn grens ga, of mijn lichaam gaat in 't rood, moet ik stilstaan, letterlijk. En ook al kan ik dan soms echt teleurgesteld zijn in mijn lijf, toch is het ok zoals het nu is. En dan is het goed afstand te nemen van bepaalde situaties, gedachten, mensen,...

Mensen zijn soms verrast of geïntrigeerd hoe bewust ik met in balans zijn probeer om te gaan voor mezelf. Vanuit hun vragende blikken of rechtstreekse opmerkingen, hoop ik hen met mijn eenvoudige oprechte inkijk in mijn balans hen ook wat dichter bij hun innerlijke rust te kunnen brengen. Ik ervaar dat het zeer fijn is in de omgeving te zijn van mensen die zich bewust zijn van hun balans. Net die mensen houden mij in balans. In die momenten neurie ik mee met 't Hof Van Commerce 'Tes zo geestig voor oes te zin'...

Wat me naast heel veel voelen uit deze groepssessie bijbleef, is hoe frappant het was, dat bij zowat iedereen de persoon die voor balans zorgt naast zichzelf werd geplaatst en heel vaak de rustverstoorder tegenover zichzelf stond of heel ver op afstand, en toch ging er zoveel invloed van uit. Invloed die in 2 richtingen voor onrust en ongenoegen zorgde. Soms moesten er stoelen en personen worden bij gehaald, want hier en daar wil er wel eens iemand gekneld geraken in het uit balans zijn van iemand of het uit balans zijn van een relatie.

Van zodra de representanten woorden begonnen te geven aan wat er zich in gewaarzijn aandiende in hun lijf, moest er bewogen worden. De verschuiving van stoelen, gaf ook verschuiving in gevoel, ook al bereikten we verre van bij iedereen een totale balans, er werd veel helder, er zat minder vast.

Voor mij kwam in deze sessie de notie 'ruimte' sterk op de voorgrond te staan. Daar waar ik ruimte krijg om te zijn, ben ik in balans. En ben ik in balans, dan krijg ik ruimte om te zijn. 'tes zo geestig om te zin', is ook een mooie zin 😊